Wie is Vincent Helberg?

Ik ben me uit interesse in de materie gaan verdiepen en heb in de wijnbranche werk gezocht, maakte me niet uit wat. Dus heb ik gebotteld, gekurkt en vrachtwagens bestuurd. In 1982 kwam ik te werken bij een EKO-verdeelcentrum (zoals een niet commerciëele groothandel destijds heette). Daar leerde ik ook biologische wijnen kennen. In 1987 ben ik kok geworden in biologisch-dynamisch restaurant Lembas in Driebergen. Al snel ging ik daar ook “de wijn doen”. In 1990 ging ik reizen naar Frankrijk met de bedoeling om een boek over biologische wijnen te schrijven. Daar kwam ik zoveel mooie wijn tegen waarbij ik mij afvroeg waarom deze in Nederland niet te koop was. Dat had achteraf gezien verschillende redenen. Ten eerste had de biologische branche in die tijd nog een hoog geitenwollensokkenimago en werd er door de wijnliefhebbers nogal neergekeken op de biologische wijnen. Meestal terecht, zo geweldig was de kwaliteit van de wijnen nu ook weer niet. Er waren wel lekkere biologische wijnen op de markt maar je moest ze echt zoeken. In 1992 heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben uitsluitend echt lekkere biologische wijnen gaan importeren voor een select groepje (top)restaurants. Dat werd in eerste instantie een groot succes totdat zich in 2000 de situatie ontstond dat de gangbare horecaleveranciers allemaal ook wel een paar goede biologische wijnen in hun assortiment hadden. Wat ik kon konden zij beter en voor de horeca was ik als leverancier niet echt meer nodig. Toen ik had besloten om met de import te stoppen en me qua verdiensten weer helemaal op het koken te storten belde Jan Herbrink (destijds directeur van Heisterkamp Wijnkopers) me op en sprak de voor mij prettige woorden: “Vincent, ga je stoppen? Wat zonde, want jij hebt biologische wijn volwassen gemaakt in de horeca!”
Dat boek uit 1990 was nog steeds niet verschenen, dat kon ook niet, als handelaar was ik tenslotte niet objectief. Dat was ik wel in 2000 en daarna dus verscheen in oktober 2000 de allereerste Biologische Wijngids. Daartoe kreeg ik bijna 500 wijnen opgestuurd die door een team proevers (professioneel en amateurs) geproefd en beoordeeld werden. Dit heb ik in 2002 nog een keer gedaan wat me bijna 800 opgestuurde wijnen opleverde. Opvallend was dat het niveau van de opgestuurde wijnen enorm was gestegen. Die stijgende trend zie ik nog steeds al doet zich ook een ander fenomeen voor. De gemiddelde prijs van de biologische wijnen stijgt nauwelijks maar er is aardig wat biologische wijn te koop tussen de 2,75 en 3,95. Daar kan iets leuks tussen zitten maar het meeste is niet te drinken. Dat heeft ook te maken met het huidige gilde van importeurs die onder de druk van de gewezen supermarktoorlog vooral goedkope wijnen moesten verzorgen. Dus wordt de wijnboeren gevraagd wijn te maken die bij de boer tussen de tachtig cent en een euro mag kosten. Voor dat geld kan een wijnboer geen goede wijn maken. Kijk dus uit voor dat soort aanbiedingen.